QARAKESEK – Өтуде

Білмейм,
Қалай Өтуде Күндерің
Қалай Өтуде Менсіз,
Жұмбақ Түндерің?
Білмейм Хабарым Жоқ,
Өзіңе Барғым Келеді,
Бірақ Өзіңе Берерім Жоқ
Өзіңнен Түк Аларым Жоқ!
Ұмытылған Сөзің,
Ұмытылған Көзің.
Ұмыттым Екен Қалай?
Өзіме Таң Қалам, Өзім!
Білмейм
Қалай Өтуде Өмірің,
Хабарым Жоқ!
Ұмытылды Жаттаулы Нөмірің...

Күндер Өтуде,
Секілді Түсініксіз Түстей,
Түндер Өтуде,
Қиялдаумен
Қиялыңнан Қалықтамай Түс Дейм
Жерге Қарай,
Жаның Барында
Елге Қарай
Аппақ Қардай Кіршіксіз,
Арың Барында!

Күтпеген Жерден
Кездесулерді Күткен Пендемін,
Қанша Жылдар Өтті,
Ал Мен Жылдар Бойы Келем Сенделіп.
Қара Жаяу Пенде Жүрген,
Аспанға Алақанын Жайып
Бəрі Уақытша Дегесін,
Жүрегі Емделіп.
Шүкір Жаратқаныма,
Жатқан Ем Беріп
Жатқан Дем Беріп,
Басты Көтеруге.
Ойыммен Жүрек,
Бір Сəтте Тең Келіп
Жеткенде Өкініштен Кеуде Өртенуге!
Өмірге Келгеннен Кейін,
Міндет Өмір Сүру
Керек Емес: Өлімсіреу,
Керек Емес: Күрсіну.
Керек Емес: Өткенге Кету,
Керек Емес Өкіну
Керек Емес Жалғыздықта Іштей Өзіңді Өлтіру!
Керек Ұмыту,
Мидан Біржола Алып Таста
Өмірге Бір Келесің
Жаңа Уақытты Баста
Өмір Тау Секілді
Күнім Шыңына Шық
Ал Өткен Шақ - Жүк

Күндер Өтуде,
Секілді Түсініксіз Түстей,
Түндер Өтуде,
Қиялдаумен
Қиялыңнан Қалықтамай Түс Дейм
Жерге Қарай,
Жаның Барында
Елге Қарай
Аппақ Қардай Кіршіксіз,
Арың Барында!