Нұржан Керменбаев – Есіңде ме

Есіңде ме арайланған махаббат таңы,
Есіңде ме алау арман сол бір шақтың әні?
Кешір деме! Сен емес өткен күнге кінәлі,
Бала едік біз әлі,
Тосын келді тағдырдың ызғары.
Жаным-ау зулаған күндер жалғар емес үмітті,
Сонда да жалықпаймын сұраудан:

Есіңде ме сол бір күндер,
Есіңде ме сол бір түндер,
Сол күндері жалындаған
Сөз бергенің, жаным, маған.
Есіңде ме сол бір күндер,
Есіңде ме сол бір түндер,
Сол күндері жалындаған
Сөз бергенің, жаным, маған.

Есіңде ме сары алтынға бойынған күз бағы,
Есіңде ме сол алтында шомылдық біз дағы?
Есіл кеме жағалауға қайта орал жүз ағып,
Коңілім мұздады,
Жабырқады жүрегім, сыздады
Жаным-ау, сертіңді берген қалай ғана ұмыттың?
Тек сенен жалықпаймын сұраудан:

Есіңде ме сол бір күндер,
Есіңде ме сол бір түндер,
Сол күндері жалындаған
Сөз бергенің, жаным, маған.
Есіңде ме сол бір күндер,
Есіңде ме сол бір түндер,
Сол күндері жалындаған
Сөз бергенің, жаным, маған.