Айкын Толепберген – Алтыным

Қаракөз, ең алғашқы сүйген қызым
Көктемім, жазым менің, кузім, қысым
Армандап, жыл мезгілін қалай күтсем
Олда менің көптен күткен аққу құсым

Қалап ем махаббаттым қаламқасым
Қолдан ұштың қанатты карлығашым
Аймалап аялаған күндерімді
Қалайша сен есімнен шығарсың

Алтыным менің
Кете бардың, амалым жоқ қала бердім
Жүрегім кеудеме сымайды-ау
Сол менің жүрегімді қинайды

Алтыным менің
Кете бардың, амалым жоқ қала бердім
Жүрегім кеудеме сымайды-ау
Сол менің жүрегімді қинайды

Алтыным

Күте, күте сарғайдым хаттарыңды
Сағынышым жыр болып ақтарылды
Мен ғана жалғыз сені сағынатын
Ойлап тұрсам осы бір шақтарыңды

Ұмыттыңба жастықтың көп күндерін?
Сол жылы алма-ағаштар көп гүлдеді
Сол жылы көрші үйдің баласына
Мәңгілікке айырбастап кеттің мені

Алтыным менің
Кете бардың, амалым жоқ қала бердім
Жүрегім кеудеме сымайдау
Сол менің жүрегімді қинайды

Алтыным менің
Кете бардың, амалым жоқ қала бердім
Жүрегім кеудеме сымайды-ау
Сол менің жүрегімді қинайды

Алтыным